ICBR – Internationale Commissie ter Bescherming van de Rijn

Rijndelta

Aan de Duits-Nederlandse grens bij Lobith splitst de Rijn zich in twee naar het westen gerichte takken. De zuidelijke hoofdarm, bestaande uit opeenvolgend Waal, Merwede, Noord en Nieuwe Maas, is het grootste en belangrijkste watervoerend systeem in het Deltagebied en vervoert twee derde van het Rijnwater. Dit is de hoofdstroom die ook de Rijnkilometrering volgt.

De verder naar het noorden gelegen tak – de Nederrijn, later Lek genoemd – mondt uit in de Noord die op zijn beurt overgaat in de Nieuwe Maas. Van de Nederrijn splitst de noordelijke tak, de (Geldersche) IJssel, af.

De verschillende, vaak onderling verbonden rivierarmen zijn in hun benedenloop op veel plaatsen gekoppeld aan de Maas waarmee ze het Rijn-Maasmondingsgebied vormen. Dit netwerk is deels natuurlijk, deels kunstmatig ontstaan.

De Rijn-Maas-(Schelde)-delta is geologisch gezien niet ouder dan 6.000 jaar. De sedimentlaag kan tot 60 meter dik zijn. De helft van het gebied ligt minder dan een meter boven de zeespiegel en ongeveer een vierde ligt onder de zeespiegel. Rond 3.000 km dijken beschermen de Delta tegen stormvloeden.

Externe link:

Wist je dat ...

de beroemde schilder Rembrandt in zijn naam de Rijn draagt?

De volledige naam van de molenaarszoon die op 15 juli 1606 in Leiden werd geboren, luidt “Rembrandt Harmenszoon van Rijn“.

“Van Rijn” was geen adellijke titel, maar wel de bijnaam van zijn vader, wiens molen aan de Rijn stond.